Αρχιτέκτονας: Ι-10 Studio
Έργο: Amangiri Resort and Spa
Τοποθεσία: Γιούτα, Αμερική
Έτος: Οκτώβριος 2009
Φωτογραφίες: Ι-10 Studio
Σε ένα από τα πιο δραματικά τοπία του Νοτιοδυτικού τμήματος των ΗΠΑ, στο μαγευτικό βραχώδες τοπίο της Γιούτας, -βόρεια της Αριζόνας και σε γειτνίαση με το Grand Canyon-, φιλοξενείται το Amangiri Resort and Spa. Εκεί, η φύση φαίνεται να έσμιξε τις δυνάμεις της και μόρφωσε όγκους, σχήματα, χρώματα και υφές μοναδικές. Για το σχεδιασμό του νέου ξενοδοχειακού συγκροτήματος της αλυσίδας πολυτελών καταλυμάτων Amanresorts και του ιδιοκτήτη τους Adrian Zecha, συνεργάστηκαν τρεις ξεχωριστοί αρχιτέκτονες: Marwan Al-Sayed, Wendell Burnette και Rick Joy, οι οποίοι συγκρότησαν το Ι-10 Studio αποκλειστικά και μόνο για το συγκεκριμένο πρότζεκτ.
Το ιδιαίτερο τοπίο και το φως αγκαλιάζουν μοναδικά και αναδεικνύουν λεπτομέρειες μαγευτικές στις επιφάνειες των πετρωμάτων. Οι βράχοι μοιάζουν να έχουν σμιλευτεί κατά τους αιώνες, να στέκουν ακούνητοι στο μέρος τους, να συμμετέχουν με τα υπόλοιπα στοιχεία της φύσης και να συνθέτουν εικόνες μαγικές. Συνθέτουν τον τόπο.
Η ξενοδοχειακή μονάδα περιλαμβάνει 34 πολυτελείς σουίτες χωρισμένες σε δύο πτέρυγες, που αναπτύσσονται ανατολικά και δυτικά από το κεντρικό κτίσμα με αίθριο και πισίνα, και μία πτέρυγα στο νότο για spa.
Με αρχιτεκτονική που ενσωματώνει στοιχεία πρωτόγονου οικισμού, αλλά μεταφερμένα στις σύγχρονες ανάγκες και εμποτισμένα από την πολυτέλεια ενός τόπου διακοπών και αναψυχής, “ο επισκέπτης ζει την εμπειρία της ακατέργαστης και αγνής φυσικής ομορφιάς του οροπεδίου που περιβάλλει την τοποθεσία και τις γοητευτικές θεάσεις του φωτός”.
Στον ένα περίπου χρόνο λειτουργίας του το Amangiri Resort έχει ήδη λάβει έξι βραβεία ως καλύτερη ξενοδοχειακή μονάδα και μοναδικός προορισμός.
Έρημος, ήρεμα όρη και φως συνθέτουν τις σπάνιες εικόνες στα μοναδικά τοπία της Νότιας Γιούτας. Σε επαφή με το πρωτόγονο και με όρους ενός σύγχρονου και πολυτελούς τόπου διαμονής, το Amangiri Resort προσφέρει ένα ασφαλές παρατηρητήριο, όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει και να αισθανθεί την άγρια ομορφιά της φύσης που τον περιβάλλει.
άνεμος νερό και πέτρα
Το νερό έκανε κοίλη την πέτρα,
ο άνεμος σκόρπισε το νερό,
η πέτρα εμπόδισε τον άνεμο.
Νερό και άνεμος και πέτρα.
Ο άνεμος σμίλεψε την πέτρα,
η πέτρα είναι μία κούπα με νερό,
το νερό τρέχει μακριά και είναι άνεμος.
Πέτρα και άνεμος και νερό.
Ο άνεμος τραγουδά στους στροβιλισμούς του,
το νερό μουρμουρίζει όταν κυλά,
η ακλόνητη πέτρα είναι ήσυχη.
Άνεμος και νερό και πέτρα.
Το ένα είναι το άλλο και δεν είναι κανένα:
ανάμεσα στα κενά ονόματά τους περνούν κι εξαφανίζονται,
νερό και πέτρα και άνεμος.